ارزیابی همبستگی فنوتیپی ژنوتیپی صفات آگرومورفولوژیکی با عملکرد و زودرسی در گونه‌های تتراپلویید پنبه

عملکرد پنبه از پارامترهای کمی است که به وسیله ژن‌‌های متعدد کنترل می شود. افزایش عملکرد پنبه فاکتور مهمی است که تحت تاثیر فاکتورهای ژنتیکی و محیطی قرار می گیرند. شناخت عوامل موثر بر عملکرد و زودرسی، و تاثیرات ژنتیکی و محیطی آن می تواند در اصلاح ارقام جدید موثر باشد. در این تحقیق 20 ژنوتیپ پنبه از گونه‌‌های زراعی هیرستوم و باربادنس در قالب طرح بلوک‌‌های کامل تصادفی در سال 1392 مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که رقم بختگان با 68/6 گرم و برگ پهن برگ قرمز با 74/6 گرم سنگین ترین وزن یک غوزه را داشتند و ارقام گیزا با 9/105گرم و ترمز 14 با 3/108 گرم و بار بادنس 5/111 گرم (همگی از گونه باربادنس) دارای سبک ترین وزن سی غوزه بودند. بین عملکرد با صفات تعداد شاخه رویا (64/0)، طول بلندترین شاخه رویا (44/0) و وزن 30 غوزه (45/0) همبستگی ژنوتیپی مثبت و معنی‌داری در سطح یک درصد وجود داشت. همچنین عملکرد با ارتفاع و تعداد شاخه زایا همبستگی منفی و معنی‌ دار داشت (به‌ترتیب 47/0- و 50/0-). همبستگی ژنوتیپی مثبت و معنی دار بین زودرسی با تعداد شاخه زایا (01/1)، طول شاخه زایا (61/0) و تعداد غوزه (58/0) مشاهده گردید. در ضمن زودرسی با صفات ارتفاع (01/1-)، تعداد شاخه رویا (56/0)، طول بلندترین شاخه رویا (34/0-)، وزن 30 غوزه (28/0-) و عملکرد (46/0-) همبستگی ژنوتیپی منفی معنی ‌دار نشان داد. بیشترین عملکرد مربوط به ژنوتیپ‌‌های سپید (1862 کیلوگرم در پلات)، بختگان (2025)، خرداد (2330)، سیلند (1912)، سوپراکرا (2200)، تابلادیلا (1965) و چکوروبا (1933) بوده است.